Kerstgift voor Yuvalok

Lieve mensen,

Misschien krijgen jullie er wel beetje genoeg van dat ik altijd maar weer schrijf over armoede en ellende.

Ik wordt er regelmatig mee gecronfronteerd en het raakt me. Heel graag wil ik er ook iets aan doen en omdat je in je upje niet zo veel kunt, doe ik steeds weer een beroep op jullie. En…..gelukkig niet te vergeefs!!

Om maar direct met de deur in huis te vallen: van ´Hermiens Helping Hands’ hebben we een gift van 2000 euro over kunnen maken aan ‘Yuvalok’, organisatie voor ruim 1500 sloppenwijkkinderen. Een heel mooi bedrag dat gebruikt zal worden voor kerstkado’s en een lekkere maaltijd tijdens de kerstviering voor kinderen die echt niets hebben!

Voor de medewerkers van deze organisatie is het altijd heel spannend om te zien of er voldoende giften binnen komen om kerstfeest te vieren met een (klein en meestal nuttig) kadootje voor alle kinderen en een heerlijke maaltijd. De overheid biedt geen ondersteuning, helaas.

Daarom ben ik zo blij met jullie als donateurs!! Heel hartelijk bedankt voor jullie ondersteuning!! Het is zo mooi om iets aan deze kinderen te geven; zij hebben namelijk helemaal niets!! Wat een verschil met onze Nederlandse kinderen: hun kasten zijn te klein om het vele speelgoed een plekje te kunnen geven!

Geen speelgoed hebben is natuurlijk erg jammer, maar niet naar school kunnen en niet voldoende te eten hebben, is echt heel erg. Daarom ben ik zo blij met wat ‘Yuvalok’ doet: kinderen Engelstalig onderwijs aanbieden en iedere dag twee maaltijden!!

Lieve lezers, het jaar loopt al weer naar het einde. De tijd gaat zo snel!! Vorig jaar vierden we Kerstfeest in Lima, Peru. Dik en ik zullen nu voor het eerst met de Kerstdagen in Bangkok zijn, terwijl we hier al drie jaar wonen. Wel apart, maar het zal tegelijkertijd ook ons laatste kerstfeest in de Tropen zijn, want…….we hopen ergens volgend jaar met pensioen te gaan.

Om eerlijk te zijn: ik kijk er wel weer naar uit om terug te gaan naar Nederland. Ver weg van kinderen en kleinkinderen valt niet altijd mee. Ik mis de persoonlijke contacten met hen ontzettend! Dat is een groot nadeel van het expat leven!

Daarom heb ik toch maar een vlucht geboekt om hen allemaal weer te ontmoeten. Op 14 januari hoop ik aan te komen en blijf dan 3 weken. Even lekker bijpraten met onze kinderen en tijd doorbrengen met onze kleinkinderen. Ik zie er weer naar uit!! Dik moet natuurlijk ‘gewoon’ werken, dus ik ga (weer) alleen. Dat is natuurlijk wel weer jammer.

Het leven van een expat vrouw is op zijn minst bijzonder. Ik heb geleerd om in mijn eentje te reizen, wat je normaal toch niet zo snel zult doen. In de afgelopen tien jaar hebben we in vier verschillende landen gewoond. Steeds weer wennen aan het wonen in een ander land met een andere cultuur is niet makkelijk.

Omdat ik als expat vrouw geen werk heb, moet je steeds weer op onderzoek uit naar een zinvolle tijdsbesteding. Mijn hart gaat uit naar de minderbedeelden en daar zijn er heel van.
Zo ben ik op veel verschillende plekken als vrijwilliger aktief geweest en dat heeft me als mens verrijkt. Tegelijkertijd maakt het me erg verdrietig als ik het leed zie van zoveel mensen en vooral het verdriet van kinderen raakt me diep.

Als expat vrouw kom je nog eens ergens. Zo nu en dan kan ik mee met Dik als hij ergens een klusje heeft. Zo was ik, kort geleden, in Maleisië, in Borneo. Voor de kenners, we waren in Kota Kinabalu.

We waren er al eerder geweest, maar dat was wel lang geleden. Dik had een opdracht op dezelfde elektriciteits centrale waar hij al eerder geweest was en het meest nabij gelegen hotel is een resort gelegen aan het strand, aan de Zuid Chinese Zee. Wie wil daar nu niet naar toe? Een paar dagen aan een prachtig tropisch strand genieten van de natuur!!

We kwamen aan op het eind van zaterdagmiddag, 25 november. Het werk voor Dik zou pas maandag beginnen. Even tijd dus om samen te genieten. Als je de oprijlaan van het resort oprijdt, staat er een bord met de tekst: “Some say it’s Heaven” en dat is werkelijk waar. Het is er zo prachtig en heerlijk stil! Een gigantische tuin met palmbomen en uitzicht op zee. Zwemmen in een tropische oceaan is echt verrukkelijk!

Maar, ook hier was ik veel alleen omdat Dik natuurlijk moet werken. Alles went, dat heb ik de afgelopen jaren wel ervaren. Alhoewel, als je samen bent, kun je meer genieten. Dàt is tenminste mijn ervaring!

Die ervaring heb ik ook als in mijn upje in Nederland ben. Het is echt heel erg leuk als onze kleinkinderen bij me komen logeren. Maar als je samen bent, is het toch veel leuker!

Ons verblijf in Kota Kinabalu was kort; op woensdag, de 28ste gingen we al weer terug naar Bangkok, een stad waar het nooit stil is. Het verschil is gigantisch!! Dàt zijn natuurlijk de leuke kanten van het expatleven!

Op 5 december was het in Thailand een public holiday. Het is de geboortedag van de overleden koning Bhumibol, die ontzettend geëerd werd en wordt.

Nederlanders die op vakantie gaan naar Thailand, doen het altijd!! Een fietstocht maken met Co van Kessel. Wij hadden het nog nooit gedaan; het stond wel op onze ‘todo-lijst’. Dus op 5 december gingen we met de fiets op pad. Samen met een Nederlands stel en een jongeman uit België. Onverwacht konden we weer gewoon lekker Nederlands praten! Ook wel weer erg leuk en gezellig!

Op de fiets dwars door het drukke China Town met zijn smalle straatjes, we gingen een stuk met de trein, fietsen langs de klongs, varen in een longtail boot en lunchen in een lokaal restaurantje ergens in de rimboe. Fietsen langs de klongs is zo nu nu dan best spannend. De reisleidster vertelde dat er wel eens mensen van de fiets in de klong vallen en dat lijkt me heel logisch. De paadjes zijn smal en er is lang niet altijd een afzetting langs het smalle pad.

Klongs zijn vertakkingen van de Chao Phraya rivier die door Bangkok loopt en ons appartement heeft een heel mooi uitzicht op deze rivier.

Het is bijzonder om te zien hoe mensen in schamele hutjes aan de waterkant wonen. Wij hebben het gelukkig allemaal droog gehouden! Dàt zijn natuurlijk weer de leuke kanten van het expat leven.

Met HHH ga ik nog lekker even door. Op dit moment is de rekening leeg, maar volgend jaar als ik terug ben uit Nederland, hoop ik weer naar Colombo te reizen om verschillende projecten te bezoeken èn om financiele ondersteuning te bieden aan hen die het echt nodig hebben!

Ga dus alsjeblieft door met het sponsoren van mijn organisatie!!

En……..is er op de school/club/zondagsschool van je kinderen of kleinkinderen tijd, dan kom ik graag iets laten zien over het leven sloppenwijkkinderen en wat Yuvalok doet voor deze kids in Bangalore, India.

Stuur een email naar: sailaway@solcon.nl

Vanuit het tropische Bangkok wensen we jullie Fijne Kerstdagen en een Voorspoedig Nieuw Jaar!!

Giften welkom op:
INGB 0008 9724 68 tnv H.J.Hoogeveen ovv HHH

Een warme groet van ons,
Hermien