"Een bijzondere ontmoeting in Colombo"

Lieve lezers en sponsoren,

Na acht dagen Sri Lanka moet ik echt weer even afkicken. Sinds een paar dagen ben ik weer terug in Bangkok, maar in mijn gedachten nog niet………

Zo nu en dan is mijn leven vreemd; toen ik naar Colombo vertrok, zou Dik kort daarna voor zijn werk naar Saoedi-Arabië gaan. Helaas liep het weer anders. Zijn project werd uitgesteld en hij vertrok zondag en ik kwam maandag weer thuis. Heel jammer, maar het is nu eenmaal niet anders.

Dat ik precies deze week naar Sri Lanka vertrok, had een reden. Via mijn moeder heb ik Jacco leren kennen die geadopteerd is en geboren is in Sri Lanka. Hij vertelde me dat hij voor het eerst terug zou gaan naar zijn geboorteland met zijn vader en vier goede vrienden.

Ik heb een heel sterke binding met Sri Lanka omdat wij ook een zoon geadopteerd hebben uit Sri Lanka en daarnaast hebben we er ook nog drie jaar gewoond! Sri Lanka is mijn 2e thuisland geworden en ik ben heel blij dat ik er regelmatig naar toe kan gaan. Het leek mij heel mooi om ook in Sri Lanka te zijn als Jacco daar voor het eerst voet aan land zou zetten. Een bijzondere reden dus!

Sri Lanka is echt een prachtig land om op vakantie te gaan, maar als toerist zie je de grote problemen die er zijn niet! Samen met mijn sponsoren probeer ik een piep klein beetje hulp te bieden. Natuurlijk is het de bekende druppel op de gloeiende plaat, maar je zult maar net onder die druppel vallen!! Met een relatief kleine gift, kun je veel doen! Met bijvoorbeeld 10 euro kun je in Sri Lanka veel meer doen dan in Nederland!! Daarom is mijn werk ook zo mooi om te doen!!

Maureen en ik hebben deze leuke groep mensen uit Nederland verschillende projecten kunnen laten zien. Dat maakt dat je toch een heel andere beeld krijgt van Sri Lanka dan als je alleen toeristische plaatsen bezoekt.
We hadden afgesproken om Jacco, zijn vader en zijn vriendengroep te ontmoeten in ‘Barefoot’, een bekende winkel in Colombo met een restaurant in de tuin. Een prachtige plek voor een ontmoeting.
Ik was er al lekker op tijd en kon zo een tafel reserveren voor acht personen. Maureen heeft de vriendengroep uit hun hotel in Mt. Lavinia opgehaald met drie tuc-tucs. Alleen dat is al niet makkelijk! De tuc-tuc drivers ruiken geld als ze een groep blanken zien, maar dan kennen ze Maureen nog niet!! Er ontstond een flinke discussie over de kosten. Ze waren niet blij met Maureen .

Het was een super gezellige ontmoeting terwijl we elkaar niet eens kenden. Na de lunch zijn we op pad gegaan naar het opvanghuis van ‘Salvation Army’. Maureen had onze komst al aangekondigd dus we mochten met z’n allen naar binnen. We bezochten de afdeling van de ongehuwde, zwangere vrouwen en de vrouwen die hun pas geboren baby af staan voor adoptie. Altijd triest om deze meisjes te ontmoeten. Vooral voor Jacco, de geadopteerde jongeman, heeft dit grote inpact. Maar eigenlijk voor iedereen. We ontmoetten ook de peutergroep. Heel erg leuk dat me nog kenden; ze begonnen direct het liedje te zingen wat ik hen de vorige keer geleerd had: "Jesus loves all the little children". De verzorgster had er een filmpje van gemaakt en liet dit steeds weer zien. Hartverwarmend!
De vriendinnen van Jacco hadden Zwitsal producten mee genomen uit Nederland. Een mooi cadeau voor de jonge moeders en zwangere vrouwen.

Daarna bezochten we het Elderly Home van Salvation Army. Dat ziet er toch even anders uit dan de bejaarden/verzorgingshuizen in Nederland. We hadden reuze lol om Mary. Ze is al 81 jr. en ze loopt nog steeds rond te rennen. Ze werkte haar hele leven voor Salvation Army als Majoor. Nu is ze gestopt en ze woont in het bejaardenhuis.
Ze wilde foto’s maken, maar ze drukte steeds op de uit en aan knop. Lukte dus niet echt en ze begreep er niets van! Mary kreeg een gratis les in fotograveren. Prachtig om te zien!

Voor dit bejaardenhuis hebben we een grote elektrische rijstkoker gekocht. Er kan 5kg rijst gekookt worden. Kosten 100 euro. Is dus een gift van HHH! Prachtig cadeau voor mensen die in ieder geval twee keer per dag rijst eten.

De volgende dag moesten we vroeg op pad. We wilden graag naar ‘Kusum Sevena’, de preschool voor ruim 90 slumkids. Het verkeer in Colombo is een drama! Het is er gigantisch druk, het kost dus heel veel tijd om ergens te komen. Onderweg nog snel even naar de supermarkt om voedsel te kopen voor de kinderen die overblijven. Voor ongeveer 45 euro kochten we oa: rijst, dahl, eieren, aardappelen, uien, vis in blik, chillipoeder, afwasmiddel en zeep om handen te wassen.

De school sluit al om half 12, maar gelukkig waren we op tijd om de kinderen en de leerkrachten te ontmoeten. Prachtige kinderen met hun grote donkere ogen. Jacco gaf namens de groep een gift voor de school. Een heel mooi gebaar, want voor het dagje uit (dat de volgende dag zou plaats vinden) was er een tekort vanwege de duurdere brandstofprijzen door een staking!

Een bijzondere ervaring voor deze ‘Dutch people’ om ook nog even de sloppenwijk te bezoeken. De kids van deze school komen allemaal uit de slum vlak achter het schoolgebouw.

Op dit moment heerst er Dengue in Sri Lanka. Het eerste wat we zien is een open riool dat door de hele sloppenwijk loopt. Dit is een geweldige broedplaats voor Dengue. Inmiddels zijn er al meer dan 300 doden te betreuren. Dengue is een infectieziekte (knokkelkoorts) verspreid door muggen. Het lijkt een droom als je voor het eerst door een sloppenwijk loopt. Onvoorstelbaar om te zien hoe mensen hier leven.

Jacco en zijn vriendengroep beginnen de volgende dag aan een tour door Sri Lanka. Maar eerst heeft hij nog een ontmoeting met zijn biologische familie in Kalutera. Ook onze zoon Djuri is daar geboren! Heel bijzonder!

Met de anderen bezoeken wij het kindertehuis van het ‘Srilankadhara Child Development Centre’ waarvoor we in het verleden een schoollokaaltje hebben kunnen laten bouwen met een complete inboedel en spelmateriaal. Mooi om te zien dat dit lokaaltje iedere dag gebruikt wordt net als de wasmachine die we toen ook hebben aangeschaft. Op dit moment wonen hier 12 jonge kinderen. Chandani en Manike werken hier 24 uur per dag, 7 dagen per week. Ze slapen bij de kinderen. Een heel vermoeiende job, lijkt me.

Na de rondreis door Sri Lanka zal Maureen met Jacco en zijn vader opnieuw naar Kalutera gaan. Maureen treedt dan op als tolk als Jacco zijn biologische familie weer zal ontmoeten.

Het was echt ontzettend leuk om deze groep mensen iets te laten zien van wat je als toerist NOOIT te zien zal krijgen. Het is beslist niet het mooiste wat Sri Lanka te bieden heeft, maar helaas wel de realiteit.

Over deze harde werkelijkheid de volgende keer meer.

Lieve groet,
Hermien

Giften welkom op:
NL46 INGB 0008 9724 68 tnv H.J. Hoogeveen ovv HHH

Ps. Komende zaterdag, 5 augustus, hopen Dik en ik samen aan te komen op Schiphol! Daar zien we erg naar uit! Heerlijk om onze kinderen en kleinkinderen weer in de armen te sluiten!!