"Ondergedompeld in een andere wereld"

Lieve lezers en sponsoren,

Ik ben net terug van een 3- daags bezoek aan Sangkhlaburi. Dit ligt 350 km van Bangkok en met de auto duurt het ongeveer 6 uur om er te komen.

Op mijn vorige blog schreef ik dat armoede me diep raakt. Tijdens dit bezoek was de confrontatie met armoede weer erg groot en het kost me echt een paar dagen om het allemaal weer te verwerken. Laat ik even bij het begin starten:

In ons appartementengebouw in Bangkok ga ik regelmatig naar de sportruimte en daar heb ik Eva, uit Denemarken, ontmoet We kwamen aan de praat en ze vertelde dat de Deense vrouwenclub een project sponsort aan de grens van Thailand en Myanmar waar veel statenlozen wonen. Dat vond ik natuurlijk interessant. Eva gaat regelmatig op bezoek bij “Children of the Forest Foundation” (COF) om dit project te ondersteunen en dit keer ging ik dus met haar mee.

Afgelopen zomer heeft iedereen op tv gezien en in kranten gelezen dat er een groep jonge voetballers opgesloten zat in een grot in Thailand. Drie van de jongens en hun coach waren staatloos.

Aan de grens van Laos en Myanmar leven verschillende bergvolkeren, die staatloos zijn. De drie voetballers van 13, 14 en 16 jaar en hun 25 jarige voetbalcoach waren ook staatloos en dit feit kwam nu plotseling in het nieuws. Inmiddels hebben zij het Thais burgerschap gekregen!!

Staatloos zijn stond dus even in de belangstelling.

De gevolgen van staatloosheid zijn ernstig. Als staatloze besta je als het ware juridisch niet. Je wordt door geen enkele overheid erkend. Je kunt geen paspoort of andere documenten krijgen waardoor je je niet kunt identificeren. Verder heeft een staatloze geen recht op sociale voorzieningen en kun je je niet registreren in het bevolkingsregister. Zelfs het vinden van een baan is een groot probleem als je statenloos bent!

Kortom: het wordt je onmogelijk gemaakt om een normaal bestaan op te bouwen.

In de omgeving van Sangkhlaburi, aan de grens van Myanmar, wonen veel staatlozen. Ze leven in grote armoede. Leven in armoede heeft grote gevolgen!!

Armoede zorgt voor weinig kans op opleiding, de woonsituatie is erg slecht. Leven in armoede heeft gevolgen voor je gezondheid.
Er is schaamte, eenzaamheid en grote kans op depressie. In gezinnen waar armoede heerst is er meer kans op huiselijk geweld en drank-en drugsmisbruik. Er is veel angst bij vrouwen en kinderen vanwege huiselijk geweld.

“COF” zet zich in voor deze mensen. Het was hartverwarmend om medewerkers van deze organisatie te ontmoeten en hen uitgebreid te spreken. Het was geweldig om te zien op welke manier zij iets doen aan deze grote problematiek!

Op de website van “Children of the Forest Foundation” kun je het volgende lezen:

“Door gewapende conflicten, onderdrukking en economische tegenspoed in Myanmar, zijn veel Karen en Mon families de grens over gevlucht naar gebieden zoals Sangkhlaburi in Thailand.

Staatloze immigrantgezinnen inThailand leven in armoede en zijn onderworpen aan uitbuiting, waardoor kinderen het grootste risico lopen. Sommige kinderen zijn wees, in de steek gelaten, mishandeld of verwaarloosd, terwijl anderen slachtoffer worden van kinderarbeid.

Hoewel de meeste kinderen die vandaag naar ons (COF) komen voor hulp en ondersteuning, geboren zijn in Thailand, blijven ze statenloos zonder Thaise nationale identificatie omdat hun ouders migranten zonder officiele papieren zijn.

Als gevolg daarvan komen ze niet in aanmerking voor gratis of door de staat gesubsidieerde gezondheidszorg en staan ze voor grote uitdagingen om toegang te krijgen tot het Thaise onderwijssysteem.

Door hen een veilige plek aan te bieden, scholing en gezondheidszorg streven we ernaar de cyclus van achterstand en armoede te doorbreken.

Onze aanpak omvat het verkleinen van risico’s en het bevorderen van ontwikkeling en positieve kansen voor migrantkinderen”. Tot zover de website van COF.

Neem een kijkje op de website als je meer wilt weten: www.childrenoftheforest.org

Met een kleine truck vol met donaties kwamen we aan op het terrein van COF (Children of the Forest). Op een bord stond een leuke welkomstboodschap. Voor één van de kinderen was er zelfs een rolstoel! Deze jongen is gehandicapt en hij was zo blij met zijn rolstoel dat hij er zelfs in wilde slapen!! Verder was er een peuterbedje, luiers, speelgoed en kleding ingezameld.

Tijdens ons bezoek heb ik verschillende projecten mogen bezoeken.

1.“Child Protection Center”: er wonen ongeveer 110 kinderen verdeeld over verschillende bamboe-hutten. De groepen zijn ingedeeld naar leeftijd en de kinderen worden verzorgd door ‘house mothers’. Deze kinderen hebben bescherming nodig: ze zijn mishandeld, achtergelaten, wees of werden geëxploiteerd of misbruikt.

2. “Mother&Child Protection Center”: Een project waar op dit moment 7 jonge, kwetsbare moeders met hun (12) kinderen verblijven.

3. “Health-Care”. Gezondheidszorg.

4. “Education” Op het terrein staat een school waar 150 kinderen onderwijs krijgen. Voor een deel zijn dit kinderen die hier wonen, maar ook een groot deel van de staatloze kinderen woont in de omgeving en wordt met busjes opgehaald en weer thuisgebracht. Ook hier krijgen de kinderen eten op school, omdat er thuis niet voldoende is vanwege de armoede.

Wat erg veel indruk op mij maakte was de “Rice Run”. Zo’n dertig families worden maandelijks ondersteund met rijst en melkpoeder. We bezochten een paar families die midden in het bos of in de jungle wonen. Alleen om er te komen was al een uitdaging!

Er is geen stromend water, elektriciteit of toilet. Heftig om te zien hoe deze families (over) leven. Kinderen van deze families gaan naar school bij “Children of the Forest”. Ze zijn echt straatarm….

Een van de medewerkers van de ‘Rice Run’ is een verpleegkundige. Op deze manier, tijdens de bezoekjes, kan ze een oogje in het zeil houden over de situatie van de kinderen van deze families. Indien nodig neemt zij hen mee naar het ziekenhuis en de kosten worden dan betaald door COF (Children of the Forest).

Na afloop van de ‘Rice Run’ hebben we 4 zakken van elk 45 kg rijst voor COF gekocht. Totaal dus 180 kg rijst. Kleine gift van HHH. Kosten €110.

In Sangkhlaburi ligt de beroemde Mon-Bridge. Vanuit ons gastenverblijf hadden we er een prachtig uitzcht op. Het is op één na de langste houten brug van de wereld. Het verbindt Sangkhlaburi met Nong-Lu, een dorp waar hoofdzakelijk mensen van het etnische Mon-volk wonen. Het ziet er zo vredig uit, maar helaas, de problematiek is enorm vanwege de armoede.

Mijn bezoek aan Sangkhlaburi duurde maar 4 dagen, maar het was behoorlijk intensief omdat ik weer even uit mijn comfortzone was gestapt. Als je geconfronteerd wordt met armoede en de gevolgen daarvan, wil je graag iets doen. Dan is het mooi om organisaties te ondersteunen die een helpende hand bieden.

As vrijdag, 12 oktober, hoop ik weer voor een werkbezoek weer naar Sri-Lanka te vliegen. Samen met Maureen gaan we kijken wat noodzakelijk is voor de organisaties die we ondersteunen met HHH in Colombo.

Over ruim 2 maanden is het ook al weer Kerst. Dat is de tijd dat er kado’s gegeven worden en In Sri-Lanka en Bangalore, waar we gewoond hebben, zijn dat altijd nuttige presentjes, omdat dat helaas zo nodig is. Wat een verschil met Nederland!

Helpen jullie mee?

Dat kan door een gift over te maken op:
NL46 INGB 0008 9724 68 tnv H.J. Hoogeveen Kerstaktie

Lieve groet,
Hermien