'WORLD TCS 10K' en 'proVISIONASIA'

Dear friends, for the translation in English, pleas scroll down.

Lieve mensen,
Nog even en het is al weer mei. In Nederland een heel mooie voorjaarsmaand. Hier in Bangkok, zijn april en mei de warmste maanden. Op ons balkon is het ’s avonds om 7 uur nog 30 plus. Best warm dus. Maar zo langzamerhand zijn we er aan gewend. In ieder geval ben ik al weer druk bezig met de voorbereidingen van de sponsorloop voor ‘proVISIONASIA’. Vandaar dat ik nu al weer even een nieuw blog heb geschreven om jullie te informeren, want JULLIE HULP IS HARD NODIG!!

Op mijn vorige blog noemde ik het al; Dik en ik gaan op 15 mei as weer mee doen in Bangalore aan de “WORLD TCS 10K”. Dit is echt een geweldige gebeurtenis waarin duizenden Bangaloreanen en buitenlandse atleten rennen voor een goed doel. Wij gaan ongeveer 5 km lopen met iemand in een rolstoel. Vorig jaar deden meer dan 75 mensen in een rolstoel mee! Dus ook waren er meer dan 75 vrijwilligers nodig die een rolstoel duwden. En dat is echt geweldig! Het is zo mooi als je de blijde gezichten ziet van de mensen die mee kunnen met zo’n geweldig sportevenement.

Dit wordt mijn 5e keer!! Heel speciaal dus. Mijn eerste lustrum!! De vaste lezers kennen natuurlijk de organisatie 'proVISIONASIA’ (afgekort tot PVA), maar voor de nieuwe lezers nog even een update en voor de anderen een geheugensteuntje. En dat hebben we allemaal zo nu en dan even nodig! Ik tenminste wel ;-)

In mei 2012 duwde ik Beulah. Ik kende haar toen nog niet, maar later dat jaar, in juni, ontmoette ik haar op ‘Mithra Special School’ waar ze werkt als hulpleerkracht. Zo mooi dat PVA haar deze kans heeft gegeven! Ik ben daar toen als vrijwilliger gaan werken.

In 2013 mocht ik Mohammed duwen die net 2 maanden daarvoor zijn eerste rolstoel kreeg. Tijdens deze bijeenkomst was ik ook aanwezig. PVA heeft iedere maand een bijeenkomst waar rolstoelen gegeven worden aan mensen met een beperking. Heel leuk dat ik Mohammed toen weer ontmoette tijdens de sponsorloop. Hij was zo blij dat hij mee kon doen aan zo’n geweldig evenement! Hij had constant een big smile op zijn gezicht! En daar doe je het voor, toch!

In 2014 organiseerde ik de ‘SEA BOTTOM RUN’ aan het Ketelmeer in Dronten, omdat we toen in Nederland waren. Was erg leuk; we deden dit met een leuke vriendengroep.

Vorig jaar, in 2015, hebben we ook weer mee gedaan. Ik duwde Veera, die ik heb leren kennen op ‘Mithra Special School’. Over hem wil ik even iets meer vertellen. Hij woont bij zijn oma en oom, want zijn vader heeft zelfmoord gepleegd en zijn moeder heeft hem achter gelaten. Veera kon niet lopen en hij kan zijn handen niet goed gebruiken vanwege een hersenverlamming: hij ging nooit naar school, want oma en oom vonden dat niet nodig wegens zijn beperking. Eén van de medewerkers, Muniswamy, die zelf ook een lichamelijke beperking heeft, woont vlak bij hem en heeft zich zijn lot aangetrokken.

Na veel gesprekken met oma gaf ze eindelijk toestemming zodat Veera ‘Mithra Special School’ mocht bezoeken. Daar heeft hij hard gewerkt en hij heeft bijvoorbeeld het alfabet leren schrijven. Veera werd getest en het bleek dat hij in staat zou zijn om gewoon te leren. Hij kon instromen in grade 2 van een reguliere school, waar ik hem later nog heb bezocht.

Na een operatie en intensieve fysiotherapie (op kosten van PVA) kan hij met behulp van ondersteuning lopen. Zonder Muniswamy, coördinator bij ‘PVA’, zou hij nog steeds niet kunnen lopen en zou hij nooit naar school zijn gegaan! Dit is een prachtig voorbeeld van wat PVA doet! Veera heeft nu een toekomst dankzij PVA!

Nu, in 2016, wonen we in Bangkok, maar we vinden het geweldig dat we de kans krijgen om ook dit jaar weer mee te doen. Een mooie gelegenheid om na 10 maanden weer even terug te gaan naar Bangalore om, naast het mee doen aan de sponsorloop, ook bekenden te ontmoeten en om een paar projecten te bezoeken.

In India is het heel moeilijk om te leven met een beperking; er is geen overheid die je om hulp kunt vragen, er is simpelweg geen sociale uitkering voor mensen met een beperking. Dit betekent dat je moet bedelen om te kunnen overleven. En een rolstoel kun je dan ook echt wel vergeten! Dat is alleen betaalbaar voor mensen met een rijke familie die voor ondersteuning kunnen zorgen. Een enorm aantal mensen met een lichamelijke beperking hebben inmiddels een rolstoel gekregen van ‘PVA’; deze organisatie is namelijk al actief sinds 1988!

Op allerlei gebied zet het team van PVA zich in: zo geven zij Engelse lessen en computerlessen aan hun cliënten. Zij vergroten hun mobiliteit via fysiotherapie en financieren noodzakelijk operaties. Ook worden bijvoorbeeld scooters omgebouwd tot 4-wheelers en worden gebruikte rolstoelen (uit de USA) opnieuw gebruiksklaar gemaakt en gratis gegeven aan mensen die hier enorm mee geholpen zijn. Zo krijgen deze, toch al zeer kansarme, mensen meer mogelijkheden om betaald werk te vinden. Dit doet hun levensvreugde natuurlijk enorm toenemen en ze zullen minder afhankelijk zijn van anderen.

Kijk voor meer informatie op de website www.provisionasia.com.
Bekijk ook het filmpje, neem er even tijd voor; het duurt 5 minuten, je krijgt een heel duidelijk beeld hoe het is om in India te leven als je een beperking hebt. Ik krijg er kippenvel van!!

Het begon allemaal in 1988 toen een jong Amerikaans echtpaar Muniswamy ontmoetten.

Op ‘Mithra Special School’, onderdeel van ‘PVA’ heb ik voor het eerst in mijn leven gewerkt met kinderen met diverse beperkingen. Dat was ook echt een heel bijzondere ervaring voor mij. Ik ben me gaan hechten aan deze kinderen en zo heb ik een heel mooie tijd gehad op deze school samen met de leerkrachten, verzorgers en natuurlijk de kinderen. Als we volgende maand naar Bangalore gaan, is het zomervakantie voor de scholen. Heel jammer voor mij!

Na al deze informatie over ‘PVA’, wil ik heel graag een beroep doen op jullie, de lezers van mijn website. Gelukkig heb ik een heel aantal vaste sponsoren maar nu wil ik ook de anderen die regelmatig mijn website bezoeken, vragen om financiële ondersteuning. In de laatste drie maanden zijn er ruim 6000 mensen die even een kijkje hebben genomen op mijn website. Willen jullie alsjeblieft een (klein) bedrag geven voor de mensen in Bangalore en omgeving die moeten leven met een beperking. Deze mensen hebben echt een zwaar leven, dat kan ik jullie uit de grond van mijn hart vertellen; ik heb het met eigen ogen gezien.

SAMEN KUNNEN WE VEEL DOEN!!
De komende periode gaan alle giften naar ‘proVISIONASIA’. Er is geen strijkstok!
Ook Dik zijn collega uit Kuala Lumpur, Zi Sheng Neoh, is druk bezig om sponoren te zoeken. Ik hoop dat we SAMEN weer een mooi bedrag kunnen doneren aan PVA!

Stort uw bijdrage op NL46 INGB 0008 9724 68 tnv H.J. Hoogeveen ovv sponsorloop. Alvast bedankt!

Liefs uit een warm Bangkok,
Hermien
--------------------------------------------------------------------------------------
Dear English spreaking friends,

This new blog is about the WORLD TCS 10K and ‘proVISIONASIA’. Very soon it is May and on the 15th we will join this big event in Bangalore (India). For me it is the 5th time, so a lustrum! Most people are running/walking for 10 kilometres, but Dik and me, we will push a wheelchair with a disabled person. The goal is to save money for NGO’s. We will walk for ‘proVISIONASIA’, abbreviated to PVA.

In 1012 I pushed Beulah. I didn’t know her, but 2 months later I started volunteering at ‘Mithra Special School’, part of PVA. This school is for disabled children and for me the first time that I was working with this children. It was a very special experience. I love these kids and they have a very special place in my heart. Beulah is working as a teacher in this school, so I met her again and we had a very good time.

In 2013 I pushed Mohammed. Two months earlier I met him during a wheelchair distribution and he got his first wheelchair from PVA. So it was very special that I had the possibility to meet him again during the WORLD TCS 10 K. He was so happy that he was able to join this big event!! All the time he had a big smile on his face!

In 2014 we were in the Netherlands and with some friends we were walking alongside a lake. We called it the ‘SEA BOTTOM RUN’ because long time ago the ground where we were walking was bottom of sea. Thanks to all the sponsors we were able to donate a lot of money for PVA!!

In 2015 we were still living in Bangalore and I pushed Veera. I met him at ‘Mitha Special School’ in 2012. He has a very sad background. His father committed suicide and his mother left him. He is living with his oncle and grandmother. He is disabled; he couldn’t walk and he didn’t go to school. Muniswammy, one of the workers of PVA, disabled as well, is living in the same area and he met Veera often. Muniswammy went to his grandmother several times and convinced her to send Veera to ‘Mithra Special school’. He was working hard at school and learnt a lot, so after that year he was able to visit the regular school. He went to hospital for an operation and he got a lot of physiotherapy. PVA pays all the cost. Now, because of PVA, Veera is going to school and he is able to walk a little bit!!! WHAT PVA IS DOING, IS GREAT!!

Now it is 2016 and we are living in Bangkok, but we will travel to Bangalore to join the WORLD TCS 10 K. We hope to save a big amount for PVA and we need YOU to help us!!

Very special to tell that one of Dik’s colleaques, Zi Sheng Neoh, from Kuala Lumpur will join us. We met each other last year when Dik had some meetings and he loves to help underprivileged children as well. So we have the save passion and he was very interested in my foundation. He will push a wheelchair as well, together with us. I look forward to the 15th of May!!

Please visit the website of PVA and watch the video. It shows very beautiful what PVA is doing. It all started when an American couple met Muniswammy in 1988.

www.provisionasia.com

Please help disabled people in Bangalore and sponsor PVA or me: NL46 INGB 0008 9724 68 tnv H.J. Hoogeveen ovv HHH (Hermiens Helping Hands)

With lots of love,
Hermien (van der Linden-Hoogeveen).